Fundacja Dzieci Niczyje przeprowadziło jesienią ub.r. badania wśród dzieci i nastolatków w wieku od 11 do 17 lat, pytając o doświadczenia przemocy - fizycznej i psychicznej. Wynika z nich, że 7 na 10 dzieci doświadczyło jej w swoim życiu. O wykorzystywaniu seksualnym z kontaktem fizycznym mówi 6 proc. dzieci, 9 proc. - bez kontaktu fizycznego (nagabywanie i werbowanie w internecie).

Badania przeprowadzono za pomocą ankiety wyświetlanej dzieciom na ekranie komputera, dodatkowo każdy ankietowany miał słuchawki, dzięki czemu (dotyczyło to zwłaszcza młodszych) nie musiał skupiać się na czytaniu, bo pytania czytał lektor. Ta metoda zapewnia dzieciom więcej prywatności, sprzyja skupieniu i jest bardziej atrakcyjna niż arkusz papieru.

Badania przeprowadzono na grupie 1005 dzieci w wieku od 11 do 17 lat w październiku i listopadzie 2012 r. Kwestionariusz Wiktymizacji Młodzieży został opracowany przez Amerykanów, badano nim m.in. dzieci brytyjskie.

Sześcioro na dziesięcioro badanych doświadczyło przemocy rówieśniczej, troje spośród dziesięciorga ze strony dorosłych i troje z dziesięciorga padło ofiarą rozboju, wandalizmu (zniszczenia czegoś, co było w ich posiadaniu) lub napaści.

Z badań wynika, że wg dzieci sprawcami przemocy najczęściej są rodzice (55 proc.), inni dorośli (27 proc.), jedna trzecia ankietowanych nie chce ujawnić sprawcy. 18 proc. dzieci było świadkami przemocy domowej, 9 proc. było świadkami przemocy wobec innych dzieci.

Częściej ofiarami przemocy fizycznej ze strony dorosłych są chłopcy (54 proc.) a przemocy psychicznej dziewczyny (54 proc.), przemoc fizyczna ze strony rówieśników dotyka bardziej chłopców (58 proc.) zaś wykorzystywanie seksualne dziewczyny( 62 proc.).

W grupach rówieśniczych sprawcami przemocy fizycznej są częściej chłopcy (71 proc.) zaś psychicznej dziewczyny (41 proc.).

Co 10 dziecko jest multiofiarą czyli doświadczyło przynajmniej sześciu z 22 form badanych form przemocy.

- Gdy dziecko doświadczy przemocy, staje się łatwym celem dla innych sprawców - przestrzega Jolanta Zmarzlik z Fundacji Dzieci Niczyje. - Traci poczucie własnej wartości, bezpieczeństwa, jest uległe, podporządkowane.

Jej zdaniem, trzeba brać pod uwagę, analizując badania przeprowadzone wśród dzieci, że one same często nie kwalifikują pewnych zjawisk jako złe. Na przykład nie dostrzegają zaniedbania ze strony dorosłych, nie odbierają wulgarnych rozmów, których są świadkami, jako przemocy. Podkreślała też, że stale należy uczulać społeczeństwo na to, by zwracano uwagę na krzywdę cudzych dzieci.

O to samo apelował Marek Michalak, rzecznik praw dziecka. Podkreślił też znaczący, a wciąż niewykorzystywany potencjał dostrzegania i sygnalizowania o oznakach przemocy wobec dzieci, jaki leży w służbie zdrowia - nie tylko pediatrów, ale też dentystów, okulistów, laryngologów, ponieważ 80 proc. śladów widocznych jest w obrębie twarzoczaszki.

Badanie objęte zostało patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej i Rzecznika Praw dziecka, cały raport jest dostępny na stronie www.fdn.pl.