Przez prawie pół roku przebywał w podkrakowskiej pracowni konserwatorskiej, gdzie przywracano mu pierwotny wygląd. Do skansenu trafił w latach 70. XX wieku. Do tej pory znajdował się w magazynach.

Dr Wioletta Brzezińska-Marjanowska, kierownik działu konserwacji zbiorów Muzeum Wsi Kieleckiej wyjaśnia, że obiekt może być starszy niż pierwotnie szacowano. Dekoracje mogą świadczyć o jego wcześniejszym pochodzeniu, nawet z połowy XIX w. – zauważa. Karawan jest wykonany z drewna, ozdobiony metalowymi, kutymi elementami i tkaniną z frędzlami. Zachowały się oryginalne szyby. Brzezińska-Marjanowska dodaje, że prace z zakresu konserwacji zachowawczej odbywały się pod nadzorem działu konserwacji zbiorów MWK. – Były dość skomplikowane, ponieważ karawan był w bardzo złym stanie i wymagał natychmiastowego działania. Staraliśmy się, by ten program był realizowany w taki sposób, żeby zachować jak najwięcej oryginalnych elementów. Nawet frędzle, które zdobią tkaninę, udało się zachować w 90 proc., elementy blachy, która wieńczy dach tego karawanu, też zostały zachowane – podkreśla. – Główny korpus jest przeszklony, zdobiony pasową ornamentyką wertykalną, z rzeźbieniem w formie liści, zwieńczony główkami aniołów. Ta dekoracja może świadczyć o tym, że karawan ma analogie rokokowe, a zatem jest młodszy niż wskazuje datowanie w naszym inwentarzu. Charakterystyczne jest miejsce dla woźnicy. Znajduje się tam siedzisko, ozdobione czarną tkaniną z frędzlami – zwraca uwagę dr Brzezińska-Marjanowska. Konieczna okazała się wymiana podłogi, która znajdowała się pod trumną, dodano kuty element metalowy i uzupełniono jedną, brakującą główkę aniołka. Skomplikowane okazało się uzupełnienie materiału na siedzisku dla woźnicy, ale tu również zachowano jak największą część oryginalnej tkaniny.

Podczas prac konserwatorskich dokonywano odkryć, jak np. złocenia złotem płatkowym, co wykazały badania laboratoryjne. Okazało się także, że karawan był podświetlany w środku. Zachowały się elementy instalacji elektrycznej, choć ten element nie został przywrócony.

Z pewnością nie był to karawan, wykorzystywany do chłopskich pochówków, zdecydowanie korzystały z niego zamożniejsze warstwy społeczne.

Konserwacja karawanu kosztowała 118 tys. zł. Pieniądze na ten cel pochodziły z programu „Wspieranie działań muzealnych”, realizowanego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Kielcach.

Niezwykły pojazd będzie wkrótce eksponowany w ramach ekspozycji pn. Masztalnia Dworska, zorganizowanej we wnętrzach Stodoły z Radkowic.