Została powołana została do istnienia dekretem erekcyjnym z 22 lipca 1993 r. przez pierwszego biskupa legnickiego Tadeusza Rybaka.
Od początku organizacji życia parafialnego, budowy kaplicy i kościoła towarzyszy ks. kan. Mieczysław Jackowiak, dziś już jako senior i rezydent. Mszy św. przewodniczył ks. Tomasz Kołodziej, sekretarz biskupa legnickiego.
Wszystkich przybyłych: duchowieństwo, wiernych i gości powitał proboszcz parafii ks. Krzysztof Żmigrodzki. Wśród nich obecna była pochodząca z parafii s. Marietta Renata Galej.
Główny celebrans odczytał list od biskupa legnickiego, w którym złożył on gratulacje i życzenia pod adresem parafian, księdza rezydenta i obecnych duszpasterzy parafii. „W kościelnych jubileuszach chodzi przede wszystkim o powrót do skarbu duchowości oraz do tego Domu, jakim dla ludzi wierzących jest Kościół, w tym także Kościół zgromadzony wokół parafialnej świątyni. Całej wspólnocie życzę więc na nowo odkrycia dziedzictwa duchowej kultury ziemi lubańskiej, przypomnienia sobie, jak wiele dokonaliście, idąc przez trzy kolejne dziesięciolecia we wspólnocie Ewangelii” – napisał.
W homilii ks. Tomasz, nawiązując do tekstów w Liturgii Słowa (Wj 19, 5), podjął rozważania na temat „własności Boga”, by uświadomić sobie na nowo, jaka jest nasza tożsamość jako ludzi wierzących, wszczepionych w Chrystusa i Kościół.
Podziękowania
Reklama
Po Mszy św. miało miejsce złożenie podziękowań przez obecnego proboszcza, skierowane pod adresem seniora, parafian i... – Chcę też podziękować Komuś, bez Kogo „nic by się nie stało z tego, co się stało”. Patrząc na krzyż, widzimy tam Pana, Najwyższego, Jedynego i Odwiecznego Kapłana, którego Ofiara Paschalna czyni z nas wspólnotę. Chwała Ci, Kapłanie Wieczny, Jezu Chryste Synu Boży. Składamy cześć, hołd i dziękczynienie Tobie, Jezu, Wieczny Kapłanie. Twoją Krwią jesteśmy odkupieni. Ty nas karmisz swoim własnym Ciałem... Niech Ofiara Twoja nie ustanie, aż się spełni cały plan zbawienia. Aż przybędziesz w blasku pełnej chwały – powiedział ksiądz proboszcz.
Festyn
Po Mszy św. rozpoczął się wielki festyn parafialny. Był on zapowiadany przez organizatorów już od pewnego czasu hasłem: „Nie jedzcie obiadu w domu, zapraszamy do nas”. I rzeczywiście, nikt głodny z tego wydarzenia nie miał prawa wyjść. Bogactwo proponowanych smakołyków było duże. Od przysłowiowej pajdy chleba z ogórkiem, przez grochówkę i bigos strażacki przygotowany w kuchni polowej, pieczonego prosiaka i dzika, po cieszącą się zainteresowaniem najmłodszych watą cukrową, a cieszącymi dorosłych popcornem, ciastami i kolorowymi napojami.
Najmłodsi, spędzali dużo czasu na dmuchańcu. Niektórzy pozwalali sobie na malowanie twarzy, wplecenie kolorowych warkoczyków we włosy, inni interesowali się cudeńkami z balonów, a wszyscy mieli okazję posłuchać i obejrzeć występy dzieci przedszkolnych, zespołu The Bazalt czy też propozycji Lubańskiej Estrady i Małej Estrady.
Znany historyk i pisarz Jarosław Pelikan w książce „Jezus przez wieki” stwierdza: „Gdyby szukać, która z postaci w historii na przestrzeni 2 tys., lat najpełniej wyraziła ideał Ewangelii i nauczania Jezusa Chrystusa, to trzeba by wskazać z całą pewnością na Świętego z Asyżu”. Zaś Ewa Szelburg-Zarębina pisarka, która nie kłaniała się komunistycznej władzy i ideologii – mówi: „Kiedy w głębi duszy pytam siebie, kim być powinnam, coraz częściej przychodzi mi na myśl św. Franciszek z Asyżu”. Jest on tym świętym w Kościele, który z niezwykłą łatwością unieważnia swą odległość czasową wobec każdej kolejnej epoki i każdego pokolenia, stając się przedziwnie bliskim ludziom każdego czasu. Mówi się o nim, że jest Świętym, który nie ma żadnych przeciwników ani pośród innych konfesji chrześcijańskich, ani wśród innych religii. Dzięki jego świętości i czynom oblicze Kościoła zyskało nowy, radosny rys franciszkanizmu powodujący czy niosący entuzjazm wiary i dynamikę działania.
Wpływ św. Franciszka na dzieje Kościoła i ludzkości jest po dziś dzień tak wielki, iż nie ma on równego sobie wśród świętych katolickich. Można bez przesady za Janem Rostworowskim powiedzieć, że wielkość św. Franciszka stanęła w poprzek biegu dziejów świata tak, iż każdopokoleniowy nurt historii otrzymuje coś z bogactwa Franciszkowego charyzmatu. Widać to i to w naszym pokoleniu XXI wieku, gdy szukamy natchnienia do właściwego odniesienia się do świata natury, dbałości o ekologię i przyjazny stosunek do świata roślin i zwierząt oraz wartości życia jako takiego. To też stanowi powód jawienia się współcześnie różnych wspólnot i grup duchowości czerpiących z ducha świętości św. Franciszka. Taki jest też powód, że wiele wspólnot parafialnych sięga po jego imię i jego patronat. Parafia nasza istnieje już 40 lat ciesząc się Jego duchową bliskością i patronatem.
Być ludźmi św. Franciszka, podjąć jego ideały i wartości to nadrzędny cel duszpasterstwa, radosnego entuzjazmu wiary i podążania drogą zbawienia w Franciszkowym stylu za Jezusem. Franciszkowy styl staje się bardziej dostępny i łatwiej go naśladować bo jest sprzymierzony z szarym, codziennym życiem człowieka, wraz z wszystkimi jego niespodziankami i problemami. Wszystko w nim staje się okazją do służenia Bogu i bliźnim w miłości. Chodzi przecież o całożyciową odpowiedź na miłość największą, jaką Bóg okazuje nam w Jezusie Chrystusie. Stąd wołanie Franciszka, aby Miłość była miłowana. Otwieranie się wierzących na tę Miłość jest zasadniczym pragnieniem chrześcijaństwa i największą potrzebą naszych czasów, o czym przypomina Ojciec Święty Benedykt XVI w encyklice „Caritas in Veritate”. Pytajmy za św. Franciszkiem czy Miłość jest miłowana, czy Chrystus jest miłością naszych ochrzczonych serc, czy jest przedmiotem miłości i wierności serca naszej Świętofranciszkowej wspólnoty.
Wiemy, że w ciągu 40 lat dzięki oddaniu i ofiarności mieszkańców parafii wyrosła jej struktura materialna i duszpasterska. Cieszy nas piękna od strony architektonicznej bryła kościoła, jego wyposażenie i wnętrze, a także właściwe oddalenie od hałaśliwej jezdni z ekranem zieleni. Wszystko to zostało ukształtowane rękami, ofiarnością, pracą i groszem dwu pokoleń wierzących.
Każdy kościół parafialny, zamieszkujący w nim sakramentalnie i działający przez duszpasterzy Chrystus, chce być duchowym domem naszego życia i zbawczego spełnienia. Duszpasterze swą troską pragną objąć w sposób szczególny chorych i starszych wiekiem, a także dzieci i młodzież. W programie wyjścia duszpasterskiego ku młodym zostało u nas otwarte boisko do piłki ręcznej i nożnej. Formuje się parafialna drużyna sportowa, jak również wspólnota KSM-u. Całą wspólnotę chórem modlitwy czyni wspaniały nasz chór „Cantilena”. W ramach obchodów 40-lecia odbył się radosny festyn parafialny, a do samej uroczystości liturgicznej przygotowały nas rekolekcje prowadzone przez ks. dr. Mariana Szymonika. 4 października miała miejsce centralna uroczystość 40-lecia istnienia parafii, której przewodniczył bp Antoni Długosz. Ksiądz Biskup w swoim wystąpieniu przypomniał franciszkański program życia.
Parafia chce być dynamiczną wspólnotą entuzjazmu i życia dla Chrystusa pod patronatem Wielkiego Świętego z Asyżu do którego modlimy się słowami bł. Jana Pawła II: „Ty, który tak bardzo przybliżyłeś Chrystusa Twojej epoce, pomóż nam przybliżyć Chrystusa naszej epoce i naszym trudnym, krytycznym czasom. Wspieraj nas”.
Dokładnie pół roku temu – 8 maja 2025 roku – kardynał Robert Francis Prevost został wybrany na Papieża, przyjmując imię Leona XIV. W tym krótkim czasie jego pontyfikat już przyniósł głębokie gesty, mocne przesłania i konkretne działania - informuje Vatican News.
Zaraz po ogłoszeniu wyboru Leon XIV z loggii Bazyliki św. Piotra zwrócił się do wiernych słowami: „Niech pokój będzie z wami wszystkimi”. „Takie było pierwsze pozdrowienie Chrystusa zmartwychwstałego, Dobrego Pasterza, który oddał życie za Bożą owczarnię. Ja także chciałbym, by to pozdrowienie pokoju dotarło do naszych serc, dotarło do waszych rodzin, do wszystkich ludzi, gdziekolwiek się znajdują, do wszystkich ludów, do całej ziemi” – podkreślał Leon XIV. Motyw pokoju powracał w kolejnych wystąpieniach Papieża.
Jak wygląda życie codzienne Kościoła, widziane z perspektywy metropolii, w której ważne miejsce ma Jasna Góra? Co w życiu człowieka wiary jest najważniejsze? Czy potrafimy zaufać Bogu i powierzyć Mu swoje życie? Na te i inne pytania w cyklicznej audycji "Rozmowy z Ojcem" odpowiada abp Wacław Depo.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
