Muzeum Historyczne w Lubinie istniejące od niedawna, bo od 2016 r., stało się inicjatorem wielu wydarzeń, ubogacając ofertę kulturalną miasta. Do tych ostatnich należała propozycja trzydniowego przeżycia wspomnianej „Nocy Muzeów”, w dniach 14-16 sierpnia, pod hasłem: „100 Rocznica Obrony Europy przed Komunizmem”. W programie zawarto m.in. grę miejską „1920” na ulicach miasta, warsztaty oraz rekonstrukcję Bitwy Warszawskiej, pokazy ówczesnej broni, sprzętu militarnego, a także umundurowania. Można było dowiedzieć się, jak przebiegało starcie zbrojne nazywane Cudem nad Wisłą, zobaczyć, jak uzbrojeni byli polscy, a jak bolszewicy żołnierze, jakie strategie wojenne i formacje zastosowali polscy dowódcy, by mimo wszystko wygrać bitwę, która właściwie z góry była skazana na klęskę. Wzrok gości przyciągały także panie, prezentujące modę lat dwudziestych.
– Świętujemy wysiłek narodowy, bardzo „świeżego” państwa, że ten wysiłek przyniósł efekty, czyli Polacy zaczęli mówić o wspólnocie – mówił o tym wydarzeniu Robert Raczyński, prezydent miasta – Tym samym zachęcamy do wyjścia z mieszkań, aby zobaczyć kawał historii, świetnie przygotowanej naszymi siłami, siłami mieszkańców Lubina, naszych pracowników, dyrektorów, kierowników różnego szczebla. To spory wysiłek, ale myślę, że wart docenienia – dodaje prezydent.
W ramach tej propozycji, w otwartym w ubiegłym roku Parku Leśnym, zaplanowano rekonstrukcje historyczne.
Obok ulic miasta, Ratusza – siedziby Muzeum, miejscem wydarzeń był także Park Leśny. Przygotowano w nim bogatą ofertę dla całych rodzin. Przybliża go np. wystawa w lubińskim Rynku, na której znajdują się wystawy stałe: „Wielka Wojna”, „Okupacja Sowiecka 1939-1993”; oraz czasowe: „Bitwa o Anglię – Za wolność waszą i tylko waszą”, „W obcych mundurach, „Polacy – jeńcy I wojny światowej”, a także pozostałe atrakcje tego miejsca, jak np. Rodzinny Park Linowy.
Czy Józef Piłsudski uratował w 1919 r. Rosję bolszewicką? Najpewniej tak, choć oczywiście nie o to naczelnikowi chodziło.
Pierwszy rok zbrojnego konfliktu Polski z bolszewicką Rosją nietrudno – tak jak historyk Tadeusz Kisielewski – nazwać drôle de guerre – dziwną wojną. Chociaż walki trwały od początku 1919 r., starcia nie były częste ani intensywne, może z wyjątkiem walk o Wilno.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout. W czasach napiętych terminarzy czy nadużywania social mediów, które trzymają nas w napięciu, a potem pozostawiają w stanie zbliżonym do stuporu lub depresji, to normalne. Bardzo potrzebujemy „świętego spokoju”. Nie zawsze jednak jest on ideałem ewangelicznym. Jeśli chcę zachować dobrostan, nie mogę odwracać głowy od ludzkiej krzywdy, która dzieje się na moich oczach. Nie wolno mi nie reagować, nawet wzburzeniem, gdy trzeba kogoś ostrzec przed niebezpieczeństwem, obronić przed agresorem czy zaangażować się w schwytanie złoczyńcy. Nie mogę wtedy powiedzieć: „to nie moja sprawa”, „od tego są inni”albo „co mnie to obchodzi”. To tchórzostwo. Tak rozumiany „święty spokój” jest nieprawością albo tolerancją zła. Jak mógłbym przymykać oko, gdyby ktoś popychał bliźniego na drogę upadku. Czy jest godziwe nieodezwanie się przy stole – dla zachowania pozytywnych wibracji – kiedy trzeba bronić ludzkiej i Bożej prawdy? Czy milczenie w sytuacji kpiny z dobra, altruizmu czy świętości jest godne chrześcijanina? Czy kumplowskie poklepywanie po ramieniu w imię „przyjaźni”, kiedy trzeba koledze zwrócić uwagę, upomnieć go lub nawet nim wstrząsnąć, uznamy za cnotę? Nawet kłótnia może być święta! Wszak istnieje święte wzburzenie. Jan Paweł II krzyczał do nas wniebogłosy, upominając się o świętość małżeństwa i rodziny oraz o ewangeliczne wychowanie potomstwa. Współczesna tresura, nakazująca tolerancję wszystkiego, wymaga sprzeciwu, czasem nawet konieczności narażenia się grupom uważającym się za wyrocznię. Jezus powiedział: „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię (Łk 12, 49). To też Ewangelia. Myślę, że zdrowej niezgody na niecne postępki, zwłaszcza te wykonywane pod płaszczykiem „zbożnych” czynności czy „szczytnych celów”, uczy nas dzisiaj Mistrz z Nazaretu. Primum: zauważyć ten proces czający się we mnie. Secundum: być krytycznym wobec świata. W dzisiejszej Ewangelii Zbawiciel jest naprawdę zdenerwowany, widząc, co zrobiono z domem Jego Ojca. Nie używa gładkich słów i dyplomatycznych gestów. Zagrożona jest bowiem wielka wartość. Najważniejsza świątynia świata miała za cel ukazanie Oblicza Boga prawdziwego i przygotowanie do objawiania jeszcze wspanialszej świątyni, dosłownej obecności Boga wśród ludzi – Syna Bożego. Na skutek ludzkich kalkulacji stała się ona niemal jaskinią zbójców, po łacinie: spelunca latronum. Dlatego reakcja Syna Bożego musiała być aż tak radykalna. Jezusowy gest mówi: w tym miejscu absolutnie nie o to chodzi! „Świątynia to miejsce składania ofiar miłych Bogu. Pan Jezus złożył swojemu Przedwiecznemu Ojcu ofiarę miłości z samego siebie. Ta Jego miłość, w której wytrwał nawet w godzinie największej udręki, ogarnia nas wszystkich, poprzez kolejne pokolenia i każdego poszczególnie, kto się do Niego przybliża” (o. Jacek Salij). O to chodzi w autentycznym kulcie świątynnym.
Papież apeluje o rozejm i negocjacje w strefach konfliktów
2025-11-09 12:28
www.vatican.va /KAI
Vatican Media
O podjęcie działań na rzecz zawieszenia broni i podjęcia negocjacji tam, gdzie toczą się walki zaapelował Ojciec Święty po odmówieniu modlitwy „Anioł Pański” i udzieleniu apostolskiego błogosławieństwa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.