Ostatnio wszyscy piszą o Ukrainie, Majdanie, Janukowyczu, Putinie. O pałacach, bogactwie, oligarchach i oszukanym narodzie. Tragedia, zabici, ranni, zaginieni, zamęczeni… Wtedy przypominam sobie słowa mojej babci, bohaterki czasów wojny, okupacji oraz powojennej gehenny komunistycznej. Gdy działy się rzeczy straszne, mówiła: Jest tak, bo ludzie zapomnieli o Bogu. Tam, gdzie zabraknie Boga, zło rodzi jeszcze większe zło i tak machina potworności staje się wszechobecna. Babcia zawsze dodawała znaną maksymę św. Augustyna: „Gdy Bóg jest na pierwszym miejscu, wtedy wszystko jest na właściwym miejscu”.

Ostatnio dostałam kolejną książkę ks. Jacka Bałemby SDB pt. „Uniżenie przed Chrystusem fundamentalnym wyrazem uznania Jego Królewskości”, świetnie korespondującą z prostymi zasadami życia mojej babci i wielu pokoleń Polaków.

W przedmowie ks. Leopold Powierża CSMA napisał: „Pod osłoną surowej metodologii, cierpliwego wywodu i powściągliwej narracji znajdziemy soczyste owoce żywej wiary, skarby pobożności i wytchnienie dla katolickiej duszy. Kolejna książka skromnego polskiego Salezjanina przyprawia o drżenie sumienia niejedną polską duszę, kiedy opisuje postawę klęczącą podczas przyjmowania Komunii Świętej”.

Poniżej przytaczam cytaty z książki ks. Bałemby, które mówią, dlaczego Bóg powinien być na pierwszym miejscu, by życie człowieka na ziemi nie stało się katastrofą.

„Wspaniałą wizję Chrystusa Króla, osądzającego wszystkich ludzi na Sądzie Ostatecznym, kreśli św. Mateusz: «Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych ludzi od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król…» (Mt 25, 31-34). Sam Chrystus oświadcza: «Data est mihi omnis potestas in caelo et in terra» – «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi» (Mt 28, 18).

Apokalipsa w odniesieniu do Jezusa Chrystusa używa tytułu «Princeps regum terrae» – «Władca królów ziemi» (Ap 1, 5).

A na szacie i na biodrze swym ma wypisane imię: «Król Królów i Pan Panów» – «Rex regum et Dominus dominorum» (Ap 19, 16)”.

„Papież Pius XI w encyklice «Quas primas» wyjaśnia fundamenty królewskiej godności Chrystusa. Chrystus panuje nad nami nie tylko z prawa natury, lecz także z prawa, które sobie nabył przez dzieło odkupienia (…) drogą krwią niepokalanego Chrystusa”.

„Odczytanie w prawdzie swojej małości prowadzi do uniżenia przed wielkością i majestatem Boga i do radosnego uznania Jego Królowania. Św. Piotr wzywa: «Upokórzcie się pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili» (1 P 5, 6). Sam Chrystus daje niezawodną obietnicę: «Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony» (Mt 23, 12).

(...) Jezus Chrystus z pełnią bóstwa i człowieczeństwa jest obecny w świętej liturgii Kościoła. W czasie Mszy Świętej następuje (...) trwała i nieodwracalna przemiana chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Odtąd jest On obecny w Najświętszym Sakramencie «vere, realiter, substantialiter» – prawdziwie, rzeczywiście, substancjalnie, z Ciałem i Krwią, duszą i bóstwem. (...)

Postawa klęcząca jest wyrazem poprawnego i wnikliwego odczytania obiektywnej prawdy o Najświętszym Sakramencie. Nie jest to kwestia marginalna, drugorzędna bądź czysto zewnętrzna i obrzędowa. Przeciwnie, dotyka ona samej istoty naszej wiary: radykalnego zwrócenia się do Boga, a odwrócenia się od szatana i jego pokus. Właśnie o ten pokłon chodzi we wszystkich walkach ducha w dziejach świata. Czy zgiąć kolana przed Bogiem, czy przed Lucyferem i światem? Postawa zgiętych kolan przed Chrystusem Królem, obecnym i przychodzącym do nas w Najświętszym Sakramencie, jest zatem publicznym, społecznym, postrzegalnym i wyrazistym znakiem naszej wiary”.

„W Polsce od tysiąca lat przyjmuje się Komunię Świętą w postawie klęczącej. Ojciec Święty Benedykt XVI od uroczystości Bożego Ciała 2008 r. na nowo potwierdził przyjmowanie Komunii Świętej w postawie klęczącej. Te fakty są dziwnie przemilczane”.

Upadnij na kolana,/Ludu czcią przejęty./Uwielbiaj swego Pana: /Święty, Święty, Święty…”.

„«Modliłam się gorąco, by Jezus był Królem wszystkich serc». – Święta siostra Faustyna, najmilsza sercu Jezusowemu współpracownica ziemska”.

Mam nadzieję, że te wybrane myśli z nowej książki ks. Jacka Bałemby spowodują uważne przeczytanie tej skromnej objętościowo, ale jakże ważnej publikacji. Myślę, że każdy człowiek powinien zadać sobie pytanie: na którym miejscu jest Bóg w moim życiu? To pytanie tym bardziej nie powinno omijać rządzących, uprzywilejowanych, bogatych, władców ziemskich.