W sobotę 28 grudnia w katedrze gorzowskiej została odprawiona dziękczynna Msza św. w związku z rocznicami święceń biskupich bp. Pawła Sochy i bp. Adama Dyczkowskiego. Bp Socha dziękował za 40 lat, a bp Dyczkowski za 35 lat biskupiego posługiwania. W uroczystości wziął udział i homilię wygłosił abp Andrzej Dzięga, metropolita szczecińsko-kamieński, obecni byli też inni biskupi z sąsiednich diecezji
Przeżywamy oktawę Bożego Narodzenia. Świat uwielbia Boga za Jego miłość do człowieka. I w tę radość płynącą z tajemnicy Wcielenia wpisuje się dziękczynienie Kościoła zielonogórsko-gorzowskiego, a także wiernych z innych diecezji za dar 40 lat biskupiej posługi bp. Pawła Sochy i 35 lat służby apostoła bp. Adama Dyczkowskiego – powiedział w słowie wprowadzającym bp Stefan Regmunt.
Uroczystej Liturgii przewodniczył bp Adam Dyczkowski. W katedrze licznie zgromadzili się kapłani naszej diecezji oraz diecezji sąsiednich. Byli przedstawiciele władz rządowych i samorządowych oraz instytucji społecznych, politycznych naszego regionu, licznie zgromadzili się diecezjanie.
– Dzisiaj my jako pokolenie, jako Kościół, jako rodziny, jako kapłani, jako nauczyciele i wychowawcy i jako biskupi, jeśli nie będziemy patrzyli wstecz na przykład i na świadectwo biskupów i kapłanów mądrych, doświadczonych, świadków, a ta ziemia takich ma, dwóch z nich stoi dzisiaj pośród nas i przewodniczy tej Liturgii, jeśli ku tym świadkom patrzeć nie będziemy, trudniej nam będzie rozeznać właściwy azymut i dokonać właściwych wyborów Chrystusowych, Bożych, ewangelicznych, kościelnych, ale także polskich – powiedział w homilii abp Andrzej Dzięga, metropolita szczecińsko-kamieński.
Reklama
Uroczystą oprawę liturgii Mszy św. zapewnili klerycy naszego seminarium, członkowie diakonii liturgicznej Ruchu Światło-Życie, chóry i orkiestra.
– Myślę, że jesteśmy przede wszystkim wdzięczni Biskupom za to, że przez tyle lat swojej drogi mieli odwagę często podejmować trudne decyzje, na pewno często mieć w sercu ból, na pewno ryzykując tym, że nie spełnią się żadne ludzkie marzenia, wierni w miłości, w służbie, w wierności. Właśnie za to chcę w imieniu całego prezbiterium naszej diecezji podziękować – zaznaczył dziekan Kapituły Katedralnej Gorzowskiej ks. prał. Witold Andrzejewski.
Po Mszy św. w Domu Biskupów Gorzowskich odbyło się okolicznościowe spotkanie dla przybyłych biskupów, kapłanów i zaproszonych gości.
70. rocznica likwidacji KL Lublin – niemieckiego obozu koncentracyjnego na Majdanku.
W obozie zagłady (zagłada „szoah”) na Majdanku prawdopodobnie zginęło ok. 360 tys. osób z 26 krajów i ponad 50 narodowości; załoga liczyła ponad 1000 esesmanów. Hańba cywilizowanej Europy i Niemców jako „rasy panów i nadludzi”, pozostawiła dowód swojego „przemysłu zbrodni” w postaci byłego obozu koncentracyjnego Lublin – Majdanek. W kwietniu 1944 r. ewakuowano większość więźniów do innych obozów, a 23 lipca wkroczyły wojska 1. Frontu Białoruskiego oraz polskie oddziały partyzanckie, dokonując symbolicznego oswobodzenia ostatnich więźniów Majdanka. Później stał się on sowieckim obozem zagłady dla żołnierzy Armii Krajowej, który oznaczał koniec epizodu współdziałania armii radzieckiej i polskiej partyzantki niepodległościowej.
Warto przypomnieć, że obóz na Majdanku utworzony na rozkaz Heinricha Himmlera od lipca do października 1941 r. jako obóz jeniecki, zajmował od 1942 r. powierzchnię 270 ha, obejmując 5 pól więźniarskich z 35 tys. ludzi w 1942 r. Teren otoczony był ogrodzeniem z drutu kolczastego i przewodami pod napięciem elektrycznym oraz 18 wieżami strażniczymi, z których roztaczał się widok na 22 baraki mieszkalne i 2 gospodarcze. Jesienią 1941 r., po zerwaniu „niezłomnej przyjaźni” Hitlera i Stalina, przywieziono tutaj ok. 7,5 tys. jeńców sowieckich, których zagłodzono i wymordowano. Od marca 1942 r. do obozu na Majdanku kierowano głównie Polaków – więźniów politycznych z Białegostoku, Lublina, Radomia i Warszawy oraz Białorusinów, Rosjan i Ukraińców, a także Żydów z całej Europy. Pół roku później „udoskonalono” komory gazowe, mordując więźniów cyklonem B i tlenkiem węgla. Było 7 komór gazowych do uśmiercania więźniów, a od jesieni 1943 r. w krematorium w ciągu jednej doby można było spalić ok. 1000 zwłok ludzkich.
Na Majdanku Niemcy realizowali w latach 1941-44 nazistowskie ludobójstwo Żydów. Oprócz wspomnianych już metod zabijania, przywiezieni tutaj ludzie umierali w wyniku głodu, brutalnego tratowania, rozstrzeliwania i zabójstw. Do historii przeszedł dzień 3 listopada 1943 r., gdy w wyniku akcji Erntefest rozstrzelano 18 tys. Żydów. Wykonując politykę eksterminacji Słowian i Żydów, realizowano funkcje obozu karnego dla mieszkańców lubelskich wiosek, dzieci Zamojszczyzny i Cyganów.
Dla mieszkańców współczesnej Europy Majdanek jest ostrzeżeniem, że spirala zbrodni, nazwanych ludobójstwem lub holocaustem rozpoczęła się „niewinnie” od demokratycznego wyboru partii Hitlera w 1933 r. przez Niemców, unieważniania mandatów poselskich partii opozycyjnych, anektowania kolejnych obszarów Europy przy bezczynności Ligi Narodów (ówczesna ONZ) i tzw. cywilizowanej Europy oraz stawiania prawa stanowionego ponad prawem naturalnym i Dekalogiem. To Hitler jako pierwszy w XX wieku wprowadził ustawy proaborcyjne dla wszystkich narodowości i ras, z wyjątkiem Niemców i ludów nordyckich. W dzisiejszych czasach to szczególne memento!
Orędzie paschalne niesie pociechę cierpiącym z powodu utraty bliskich – powiedział Papież zwracając się do Polaków podczas dzisiejszej audiencji generalnej.
Publikujemy treść papieskich pozdrowień, skierowanych do Polaków:
Osadzeni Aresztu Śledczego w Lublinie własnoręcznie przepisali Biblię.
W projekcie wzięło udział 80 osadzonych, którym spisanie Starego i Nowego Testamentu zajęło ponad trzy miesiące. – Biblię własnoręcznie przepisali Amerykanin Phillip Patterson, a także Rejin Valson z Indii, a ostatnio lubelscy więźniowie. To owoc nauki i świadectwo wiary więźniów, z którymi spotykam się każdego dnia – powiedział inicjator przedsięwzięcia ks. Grzegorz Draus. – Wielu z nich uczestniczy w liturgiach wspólnot Drogi Neokatechumenalnej, wielu ma zdolności artystyczne, dlatego niecodzienny egzemplarz Biblii został ozdobiony kolorowymi inicjałami i rysunkami. Grupa więźniów zaangażowała się również w malowanie fresków w kaplicach aresztu – przypomniał ksiądz kapelan. – Mam wybór: albo spędzać większość czasu w celi, albo uczyć się i angażować w to, co proponuje świat zewnętrzny i przede wszystkim uniwersytet. Gdy przepisywałam Pismo Święte, trafiałam na słowa, które odniosłam do siebie, do swojego życia. Było i jest mi dzięki temu lżej odnajdywać się w mojej sytuacji – powiedziała Wiktoria, osadzona kobieta i jednocześnie studentka KUL. Studia w areszcie, podobnie jak cykl Więziennych Otwartych Wykładów, są inicjatywą rektora KUL ks. prof. Mirosława Kalinowskiego. Wyjątkowy egzemplarz Pisma Świętego został po raz pierwszy użyty podczas Mszy św. inaugurującej rok akademicki 2025/26 w Centrum Studiów KUL dla Osadzonych, prowadzonych przy jednostce.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
