Parafia Zabawa – to właśnie tu (w przynależnej do parafii miejscowości Wał-Ruda) żyła, wychowywała się i zmarła, ponosząc śmierć męczeńską, bł. Karolina Kózkówna. Nie ma chyba bardziej odpowiedniego miejsca na pielgrzymkę młodzieży, która przygotowuje się do sakramentu bierzmowania, niż ta właśnie miejscowość
Tutaj obecny jest duch Patronki młodzieży, zwłaszcza tej, która skupiona jest w Katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży, oraz Patronki diecezji rzeszowskiej
Mimo wielu lat, które upłynęły od dnia jej śmierci (a za rok minie dokładnie 100 lat), pamięć o Męczenniczce pozostała w sercach mieszkańców. Żyła zaledwie szesnaście lat (1898 –1914), a mimo to wielu ludziom, także dorosłym, dała przykład heroizmu w obronie swej czystości. Tutaj każde drzewo, każdy kamień pamięta tę straszną historię, jaka przytrafiła się Karolinie. Cały las, będący niemym świadkiem tamtych wydarzeń, zdaje się wspominać swym szumem te straszne chwile, podobne do Jezusowej drogi krzyżowej, i postać młodej dziewczyny. Choć oddała swoje życie, ginąc z rąk bestialskiego rosyjskiego żołnierza, to w perspektywie zbawienia i życia wiecznego – zwyciężyła. Dlatego bł. Karolina jest także Patronką Ruchu Czystych Serc.
Na pielgrzymkę szlakiem życia Błogosławionej młodzież z parafii pw. Przemienienia Pańskiego z Cmolasu udała się 26 października. Pielgrzymi zwiedzili dom, w którym wychowywała się Karolcia, a w miejscowej kaplicy uczestniczyli we Mszy św. W niewielkim pomieszczeniu w domu Kózków poczuli się jak pierwsi chrześcijanie, którzy gromadzili się w domach na Eucharystii. Wcześniej, wędrując przez las, w którym zginęła Błogosławiona, młodzi ludzie odprawili nabożeństwo Drogi Krzyżowej. To skłoniło ich do refleksji nad otaczającą rzeczywistością. Wzbudziło w nich poczucie, że każda chwila jest ważna i zostanie opisana na kartach ich życia, bo „tu i teraz” może być ich ostatnią godziną na ziemi.
Siedmioletnia Włoszka Antonietta Meo, nazywana pieszczotliwie Nennoliną, będzie wkrótce najmłodszą błogosławioną w historii Kościoła. Wymieniana jest w gronie największych mistyków. Jej proces beatyfikacyjny trwał trzydzieści lat. Rozpoczęto go już w 1942 r., pięć lat po jej śmierci. Wtedy jednak Kościół nie dopuszczał beatyfikacji dzieci, które nie zmarły męczeńską śmiercią. Sytuacja zmieniła się w 1981 r., gdy Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych uchyliła zakaz. Nennolina była radosnym, ruchliwym dzieckiem. Jej rodzice, głęboko wierzący, codziennie uczestniczyli w Eucharystii. Pierwsze słowa, które dziewczynkę nauczono pisać, to były imiona: Jezus i Maryja. Dziewczynka rosła zdrowo, nic nie zapowiadało tragedii. Pewnego dnia w ogrodzie rozbiła kolano o kamień. Ból był rozdzierający. Rozpoczęła się wędrówka po szpitalach. Dziecko poddawano kolejnym operacjom. Konsultacja lekarska pokazała jednak, że cierpienie było spowodowane nie tylko stłuczeniem. Nennolina była chora na raka. Diagnoza – kostniakomięsak – oznaczała jedno: amputację lewej nogi. Kiedy cała rodzina rozpaczała, ona zachowała pogodę ducha. „Oddałam nogę Jezusowi” – mówiła. Dzięki starannie prowadzonym zapiskom jej mamy znamy dziś szczegółowy przebieg kolejnych zabiegów i zmagań dziewczynki nie tylko z chorobą, ale też z pokusami rozpaczy i lęku. Niedługo przed śmiercią, po kolejnej operacji, leżąc w bandażach, Nennolina podyktowała ostatni liścik do Jezusa: „Kochany Jezu Ukrzyżowany, bardzo Cię kocham i bardzo Cię miłuję. Chcę pozostać z Tobą na Kalwarii i cierpię z radością, ponieważ wiem, że jestem na Kalwarii. Kochany Jezu, dziękuję Ci, że zesłałeś mi tę chorobę, ponieważ jest środkiem dotarcia do raju”. Dla Boga, którego ukrzyżowano po nieludzkiej męce i do którego wołano: „ZEJDŹ Z KRZYŻA!” (Mt 27,40) – to wyznanie małej dziewczynki musi być niezwykłym prezentem, jaki tylko święci mogą Mu ofiarować. Nennolina pozostała na swojej Kalwarii do końca. Owoców, które rodzą się z tej ofiary, wciąż przybywa.
Dzięki Państwa pomocy, do końca tego roku portal niedziela.pl oraz Niezbędnik Katolika mogą bezpiecznie funkcjonować i docierać do setek tysięcy serc. Założony cel osiągnęliśmy w rekordowym czasie — to dowód, że wspólnie potrafimy dokonywać wielkich rzeczy. Z serca dziękujemy!
Państwa zrozumienie naszych potrzeb ośmiela nas do podzielenia się troską związaną z koniecznością kompleksowej wymiany sprzętu komputerowego i kosztownego oprogramowania. Zamierzaliśmy rozpocząć ten proces w późniejszym czasie, jednak skala Państwa pomocy daje nadzieję, że możemy to zrobić wcześniej. Założony koszt na tym pierwszym etapie to ok. 92 tys. zł.
Dzwony paryskich kościołów biły dziś od 17.57 do 18.02 ku czci ofiar zamachów sprzed 10 laty. 13 listopada 2015 roku 130 osób zginęło z rąk islamskich terrorystów w sali teatralno-koncertowej Bataclan w stolicy Francji, a dwie kolejne przy Stade de France w Saint-Denis. Wieczorem odprawiane są w Paryżu Msze św. za dusze ofiar i odbywają się czuwania modlitewne.
Atak w Bataclanie, w którym oprócz 130 zabitych, ponad 400 osób zostało rannych, w tym 99 ciężko, był najkrwawszym aktem przemocy we Francji od czasu II wojny światowej i drugim z największą liczbą ofiar zamachem terrorystycznym w Europie, po tym, do którego doszło na stacji kolejowej Atocha w Madrycie w 2004 roku.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
